Δημοσίευση 27/07/2010 - 19:26
Πολύ ωραία όλα αυτά που λέτε, αλλά δυστηχώς ανήκουν στην σφαίρα της παραφιλολογίας. Για να κατανοήσει κανείς την νοοτροπία του Jobs (και ουσιαστικά η νοοτροπία της Apple ΕΙΝΑΙ η νοοτροπία του Jobs), πρέπει να μελετήσει καλά την ιστορία της εταιρίας. Μόνο έτσι μπορεί να γίνει κατανοητό το γιατί όλα αυτά που λέτε περί "ανοχής" του σπασίματος και του JB απο την μεριά της Apple είναι εκτός πραγματικότητας.
Ένα απλό παράδειγμα: όταν το 1971 ο Jobs με τον Wozniak έφτιαχναν τον Apple I, σε αντίθεση με την κοινή πρακτική της εποχής (εύρεση επενδυτή ο οποίος θα χρηματοδοτούσε την αγορά των υλικών για την παραγωγή των έτοιμων μονάδων με αντάλαγμα συμμετοχή στη επιχείρηση, άρα μερίδιο στα κέρδη), ο Jobs έκανε το εξής κουλό: Με την γραπτή παραγγελία για 50 κομμάτια απο την Byte Electronics που είχε στα χέρια του, πήγε στην Cramer Electronics και αγόρασε ο ίδιος τα υλικά με πίστωση 30 ημερών, υποσχόμενος εξόφληση όταν θα παρέδιδε τα έτοιμα κομμάτια στην Byte, δείχνοντας το έγγραφο της παραγγελίας. Τελικά πήρε τα υλικά, συναρμολόγησε ο ίδιος με τον Wozniak (και 2-3 υπαλλήλους που προσέλαβε) τα 50 κομάτια του Apple I, έκανε την παράδωση στην Byte στην ώρα του, ξεπλήρωσε την Cramer, έβγαλε ένα μικρό κέρδος, και το σημαντικότερο για αυτόν: τα έκανε όλα αυτά χωρίς να χαρίσει ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΔΕΚΑΡΑ σε τρίτο πρόσωπο, χωρίς να παραχωρήσει ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΚΑΤΟΣΤΟ της ιδιοκτησίας του σε τρίτο επενδυτή. Για την ιστορία, έφτιαξε άλλα 150 κομμάτια απο τον Apple I με την ίδια μέθοδο...
Η εμμονή του Jobs με το χρήμα δεν ήταν η μοναδική του εμμονή. Μια ακόμα μεγάλη του ιδιαιτερότητα ήταν (και παραμένει) η ισχυρογνωμοσύνη του σε ορισμένα πράγματα. Ακόμα κι όταν ήταν προφανές οτι ορισμένα πράγματα είναι προβληματικά, αυτός δεν δεχόταν άλλες απόψεις. Κλασσικό πλέον παράδειγμα η ιστορία με τον Apple III στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Ο Jobs δεν ήθελε ανεμιστήρα στο εσωτερικό του υπολογιστή. Ήταν πεπεισμένος ότι η θερμότητα των ηλεκτρονικών εξαρτημάτων μπορούσε να διαφύγει του εσωτερικού του υπολογιστή απο το σασί, χωρίς να χριεάζεται ανεμιστήρας. Παρά τις αντιρήσεις των συνεργατών του, σαν αγύριστο κεφάλι που ήταν, δεν δεχόταν να αλλαξει άποψη. Ο υπολογιστής κυκλοφόρησε χωρίς ανεμιστήρα. Φυσικά το σασί αποδείχτηκε ανεπαρκέστατη λύση για τον εξαερισμό του Apple IIΙ, και τα μηχανάκια υπερθερμένονταν σε τέτοιο βαθμό, ώστε τα διάφορα chips έβγαιναν απο τις θύρες τους στην motherboard... Όταν οι πελάτες που αγόραζαν τον Apple III έπαιρναν τηλέφωνο την τεχνική υποστήριξη, τους έλεγαν να σηκώσουν τον υπολογιστή και να τον ρίξουν πάνω στο γραφείο τους ώστε τα chips να μπούνε πάλι στην θέση τους πάνω στην μητρική... Εννοείται πως μια τέτοια γελοία τακτική δεν θα μπορούσε να συνεχιστεί για πολύ. Οι Apple III που ανακλήθηκαν ήταν χιλιάδες, και το μοντέλο αντικαταστάθηκε εντελώς το 1983, η ζημιά όμως που είχε προκαλέσει ο Jobs με την στενοκεφαλιά του στην φίρμα ήταν μεγάλη...
Το τρίτο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του Jobs είναι η τρομακτική του εγωπάθεια. Το 1980 αποφάσισε πως ήταν καιρός η Apple να βγεί στο χρηματιστήριο. Τον Ιανουάριο του 1981 οργανώθηκε η πρώτη συνάντηση των μετόχων της εταιρίας στο Flint Center στην California. Ο Jobs φυσικά είχε προετοιμάσει έναν μακροσκελέστατο λόγο, τον οποίο και άρχισε να εκφωνεί. Κάποια στιγμή άρχισαν να τον διακόπτουν οι διάφοροι μέτοχοι, ζητώντας είτε να ψηφίσουν για διάφορα ζητήματα, είτε ψηφίζοντας επιτόπου για κάποια άλλα που ήταν προς ψήφιση. Ο εγωπαθής Jobs δεν μπορούσε να διανοηθεί πως υπήρχε άνθρωπος που θα μπορούσε να το διακόψει κατά την άσκηση του "λειτουργήματος" του: παράτησε τον έτοιμο λόγο του, και άρχισε έναν μακροσκελή, συναισθηματικά φορτισμένο αυτοσχέδιο μονόλογο, όπου ουσιαστικά κατηγορούσε τους πάντε και τα πάντα για προδωσία στο όραμα του και έλειψη σεβασμού στο πρόσωπο του...
Το φοβερά "κολλήματα" του Jobs (ένα εκ των οποίων ήταν φυσικά και η άρνηση του να επιτρέψει την κατασκευή Mac απο τρίτους κατασεκυαστές) τον οδήγησαν τελικά σε παραίτηση το 1985 (οι επενδυτές είχαν πλέον βαρεθεί με τα χούγια του, και έβλεπαν πως με τις εμμονές του το μόνο που κατάφερναν ήταν να βλέπουν την Microsoft να κατακτά την αγορά με το ευρύ πρόγραμμα αδειοδότησης που ακουλουθούσε). Ανέλαβε ο μετριοπαθέστερος Sculley, και ξεκίνησε η εποχή της μετριότητας για την Apple... μέχρι το 1997 όπου ο Jobs επέστρεψε, με το BeOS και την τεχνωγνωσία της NeXT στις τσέπες του, τα εργαλεία για την ανάπτυξη του OS X, και φυσικά το Apple Store... Την ίδια χρονιά ο Amelio πήρε πούλο απο CEO της εταιρίας (τα χρόνια της μετριότητας που λέγαμε), και ανέλαβε Jobs.
Απο εκεί και πέρα η ιστορία είναι γνωστή: iMac, iBook, PowerMac, MacOS X, Apple Stores, iPod, iTunes, iPhone και IPad. Κανείς ποτέ δεν αμφισβήτησε το τεχνολογικό όραμα και την πρωτοποριακή σκέψη του Jobs. Αυτά είναι δεδομένα. Τα κολλήματα του όμως είναι και αυτά εξίσου δεδομένα. Ο Jobs δεν χαρίζει φράγκο: τελεία και παύλα. Αμα μπορεί να σου πάρει μια δεκάρα παραπάνω για αυτό που σου πουλάει, θα στην πάρει. Ο Jobs δεν δέχεται δεύτερη κουβέντα: άμα δεν θέλει εφαρμογές τρίτων κατασκευαστών στις συσκευές του, δεν θα τις επιτρέψει ποτέ, και ας λένε ότι θέλουν οι άλλοι για το Jailbreak, αυτός θα βγάζει updates για να καταστρέφει τα εργαλεία JB. Ότι και να λέτε, έτσι έχουν τα πράγματα. ο άνθρωπος έτσι λειτουργεί, και συνεπώς έτσι λειτουργεί και η Apple. Άμα σου λέει πως κρατάς λάθος το iPhone 4, τότε κρατάς λάθος το iPhone 4, ακόμα κι αν το κρατάει "λάθος" όλος ο κόσμος. Η κοσμοθεωρία του είναι εξαιρετικά απλή: "ΕΓΩ ξέρω τι χρειάζεσαι απο τη συσκευή που σου πουλάω, όχι εσυ. Οπότε ΕΣΥ απλά θα αποδεχτείς ότι έχω δίκιο, και θα είμαστε και οι δύο ευχαριστημένοι". Αυτό είναι όλο κι όλο...