η άρνηση πώλησης για εταιρεία με δεσπόζουσα θέση στη σχετική αγορά συνιστά παράβαση του άρθρου 2 εδαφ. 2 του ν. 703/77. H διάταξη αυτή καθιερώνει την αρχή της απαγόρευσης διακριτικής μεταχείρισης, περιλαμβάνει την επιταγή ίσης μεταχείρισης για ισοδύναμες παροχές και επιβάλλει στην επιχείρηση που κατέχει δεσπόζουσα θέση και αποτελεί μοναδική πηγή προμήθειας του συγκεκριμένου αγαθού να μην αρνείται συναλλαγή ή πρόσβαση σε διευκολύνσεις, αν αυτή η άρνηση δεν είναι αντικειμενικά δικαιολογημένη.
Να ξεκαθαρίσω ότι ο μόνος λόγος που επιμένω επί αυτού του θέματος είναι ότι βαρύγδουπα σχόλια και ισχυρισμοί αυτής της μορφής πρέπει να ελέγχονται για την ορθότητά τους γιατί υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην "άποψη" και την παραπληροφόρηση. Όλοι έχουν δικαίωμα στο πρώτο αλλά κανείς στο δεύτερο.
Σύμφωνα με το άρθρο 2 του ν. 703/77 (όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 16 του ν. 2000/1991 και το άρθρο 1, παρ. 2 του ν. 2296/1995)
Απαγορεύεται η υπό μιας ή περισσοτέρων επιχειρήσεων καταχρηστική εκμετάλλευσις της δεσποζούσης
θέσεως αυτών επί του συνόλου ή μέρους της αγοράς της χώρας. Η καταχρηστική αύτη εκμετάλλευσις
δύναται να συνίσταται ιδία:
α) εις τον άμεσον ή έμμεσον εξαναγκασμόν προς καθορισμόν είτε των τιμών αγοράς ή πωλήσεως είτε
άλλων μη ευλόγων όρων συναλλαγής,
β) εις τον περιορισμόν της παραγωγής, της καταναλώσεως ή της τεχνολογικής αναπτύξεως, επί ζημία
των καταναλωτών,
γ) εις την εφαρμογήν ανίσων όρων δι’ ισοδυνάμους παροχάς, ιδία εις την αδικαιολόγητον άρνησιν
πωλήσεων, αγορών ή άλλων συναλλαγών, κατά τρόπον ώστε επιχειρήσεις τινές να τίθενται εις
μειονεκτικήν εν τω ανταγωνισμώ θέσιν,
δ) εις την εξάρτησιν της συνάψεως συμβάσεων εκ της παρά των αντισυμβαλλομένων αποδοχής
προσθέτων παροχών, ή συνάψεως προσθέτων συμβάσεων αι οποίαι, κατά την φύσιν των ή συμφώνως
προς τας εμπορικάς συνηθείας, δεν συνδέονται μετά του αντικειμένου των συμβάσεων τούτων.
Στην περίπτωση που συζητούμε δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι παραβιάζονται οι διατάξεις του νόμου καθότι:
1. Οι τρεις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας διαθέτουν μερίδιο της αγοράς τέτοιο που καμία τους δεν βρίσκεται σε δεσπόζουσα θέση.
2. Το προϊόν (iphone) διατείθεται στην αγορά από τουλάχιστον 2 εταιρείες (Vodafone Greece, Cosmote, Πλαίσιο).
3. Ο καταναλωτής δεν θα βρεθεί σε μειονεκτική θέση σε σχέση με τον ανταγωνισμό (?) αν δεν μπορέσει να αποκτήσει τη συσκευή.
Συνεπώς όσα ειπώθηκαν νωρίτερα περί παράβασης του νόμου αν κάποιο κατάστημα αρνηθεί να πουλήσει ένα προϊόν δεν ισχύουν.
Αντιθέτως οι εταιρείες έχουν κάθε δικαίωμα να δώσουν προτεραιότητα στους συνδρομητές τους (νέους και παλιούς) όπως άλλωστε γίνεται και σε άλλες χώρες της Ευρώπης.
Αν κάποιος επιμένει να κάνει σκηνή μέσα στο κατάστημα και να απειλεί για ΙΝΚΑ και επιτροπές ανταγωνισμού κλπ απλά θα φέρει σε δύσκολη θέση τον υπάλληλο που προσπαθεί να κάνει τη δουλειά του. Πρέπει κι εμείς να αναλογιστούμε κάποια μέρα τη συνέπεια των δικών μας πράξεων, ειδικά σε βάρος ανθρώπων που δουλεύουν για ελάχιστα χρήματα και το πόσο που θέλουμε να δώσουμε για μια συσκευή τηλεφώνου αγγίζει το μηνιαίο εισόδημά τους.
