Δε μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο στην Ελλάδα. Δεν έχει ούτε δυναμική ούτε αγοραστικό κοινό η Ελλάδα. Οι άλλοι έχουν 15 εκατομμύρια μαθητές, εμείς είμαστε 11 όλοι μαζί. Για ποιο λόγο μια εταιρεία να δώσει μερικά εκατομμύρια δολλάρια για να ανοίξει στην Ελλάδα γραμμή παραγωγής. Εδώ ολόκληρη ΗΡ και σκέφτεται να κλείσει γενικώς το τμήμα υπολογιστών. Όσο και να μας πονάει στον κόσμο του χρήματος και του παγκόσμιου ενδιαφέροντος η χώρα μας είναι μόνο για παραλίες και φαγητό!
Πολύ φοβάμαι ότι στο προσεχές μέλλον δεν θα είναι ούτε καν γι'αυτό. Μια χώρα η οποία δεν παράγει, απλά δεν προοδεύει. Τα ναυπηγία είναι απο τις τελευταίες παραγωγικές μονάδες της χώρας, και πάνε για κλείσιμο και αυτά. Βαριά βιομηχανία δεν έχουμε, η αγροτική μας παραγωγή πάει κατά διαόλου, η μεταποιητική βιομηχανία πνέει τα λήσθια, ενώ οι υπηρεσίες μας είναι τόσο αντι-παραγωγικές που θυμίζουν Σοβιετική Ένωση της περιόδου του ψυχρού πολέμου. Η εστίαση με το 21% θα παραδώσει πνεύμα, και ο τουρισμός παραμένει εν γένει ανεκμετάλευτος, μιας και δεν υπάρχει έστω ένα υποτυπώδες εθνικό σχέδιο ανάπτυξης και προώθησης. Ακόμα και η ναυτιλία που αποτελούσε στο παρελθόν σημαντικό παράγοντα εσόδων, έχει πλέον συρικνωθεί: και μόνο το γεγονός ότι δεν έχουμε πλέον νηογνώμονα, είναι αρκετό για να καταλάβει κανείς πόσο άσχημα είναι τα πράγματα. Εν ολίγοις, όταν μέσα σε ένα χρόνο χάνονται 400.000 θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα τη στιγμή που το δημόσιο παραμένει ανέπαφο (και ας είναι γνωστό ότι το μείζων πρόβλημα είναι ο πλεονασμός υπηρεσιών και προσωπικού στο δημόσιο), το να μιλάμε για ενσωμάτωση νέων τεχνολογιών στην εκπαίδευση είναι τουλάχιστον κωμικό. Όταν βλέπω ανθρώπουν να ολοκληρώνουν χρόνια σπουδών, να κάνουν masters και διδακτορικά, με τελικό σκοπό μια θεσούλα στο δημόσιο, το μόνο πράγμα στο οποίο μπορώ να ελπίζω είναι ένας σεισμός 9 ρίχτερ που θα ισωπεδώσει τη χώρα, μπας και καταφέρουμε να ξεκινήσουμε απο την αρχή...
